گاز SF6
گوگرد هگزا فلوئورید یا اس اف سیکس با فرمول SF6 یک ترکیب معدنی بی رنگ، بی بو و اشتعال ناپذیر است که در دستهٔ گازهای گلخانه‌ای جای می‌گیرد. SF6 دارای هندسهٔ مولکولی شش وجهی است که از شش اتم فلوئور که به یک اتم گوگرد در مرکز پیوسته‌اند، تشکیل می‌گردد. مانند دیگر گازهای غیر قطبی به سختی در آب حل می‌شود اما در حلالهای آلی غیر قطبی حل شدنی است. معمولاً آن را به صورت گاز فشردهٔ (مایع شده) جابجا می‌کنند. چگالی آن در شرایط سطح دریا، ۶٫۱۲ گرم بر لیتر است. این گاز معمولاً به عنوان بازدارندهٔ جرقه زنی در تجهیزات ولتاژ بالا استفاده می‌شود و نزدیک به پنج برابر از هوا سنگین‌تر است.
SF6 به عنوان مادهٔ گازی دی‌الکتریک در صنعت برق و در مدارشکنهای ولتاژ بالا(دژنگتور)، تجهیزات کلید زنی و دیگر تجهیزات برقی به کار می‌رود و جای مدارشکنهای پرشده از روغن را که ممکن است شامل مادهٔ مضر PCB باشند می‌گیرد. از SF6 تحت فشار در تجهیزات GIS استفاده می‌شود چراکه خاصیت دی‌الکتریک آن بسیار بیشتر از هوا یا نیتروژن خشک شده است. این ویژگی سبب می‌شود که بتوان اندازهٔ تجهیزات برقی را تا حد زیادی کاهش داد. این خاصیت باعث می‌شود GIS برای مقاصد بخصوصی نظیر بکارگیری در فضای بسته مناسب باشد (در مقابل تجهیزات برقی عایق بندی شده با هوا که فضای به‌نسبت زیادتری می‌برند). تجهیزات برقی عایق بندی شده با گاز نسبت به آلودگی و تاثیرات آب و هوا نیز مقاومت بیشتری دارند و در کاربردهای طولانی مدت به سبب فضای کارکرد مهارشده، اعتمادپذیرتر هستند. با وجود اینکه بیشتر محصولات حاصل از تجزیهٔ این گاز به سرعت به SF6 بازتبدیل می‌شوند.
قوس الکتریکی یا کرونا می‌تواند موجب تولید دی‌سولفور دکافلوئورید شود که گازی به شدت سمی است و اثرات سمی آن مشابه فوسژن می‌باشد. S2F10 به عنوان یک گاز مستعد برای بکارگیری در جنگ افزارهای شیمیایی در جنگ جهانی دوم مطرح بود چرا که موجب ریزش اشک نمی‌شود یا پوست را به سوزش نمی‌اندازد و بنابراین هشدار کمی هنگام تماس فراهم می‌کند.
SF6 همچنین به عنوان یک دی‌الکتریک ولتاژ بالا در شتاب‌دهنده‌های ذره‌ای مانند مولد واندوگراف و پلترونها و میکروسکوپ‌های الکترونی ولتاژ بالا به کار می‌رود.
